18 Haziran 2011
Eskisi olmayanın yenisi de olmaz...
Eskisi olmayanın yenisi de olmaz... ( Vakıf çocuklarına öğütlerinden...)
Aziz Nesin
Kabul edilmek için taktığımız maskeleri çıkartabilirmiyiz?
Girdiğimiz her ortama uygun kullandığımız bir maskemiz vardır. Ortama göre birini çıkarır diğerini takarız. Başkaları tarafından kabul edilmek doğuştan gelen bir gereksinimimiz olduğuna göre girdiğimiz her ortamda farkında olarak veya olmayarak bu gereksinimimiz karşılanıyor mu sorusuna cevap ararız. Maskelerimiz de bu yüzden vardır. ...Kabul edilmek, alay edilmemek, aşağı görülmemek içindir. Kimliğimizi saklar zayıflıklarımızı göstermek istemeyiz. İçimizde olup biteni başkaları anlamasın isteriz. Hatta sadece başkalarına değil kendimize bile maske taktığımız zamanlar olmuyor mu?
Başkaları tarafından kabul edilmek için maskelere gerek yoktur. Bunu da ancak kendimizi kabul etmekle başarabiliriz. Kendimizi kabul etmek kolay değildir . Ancak kendimizi tanıyarak bunu sağlayabiliriz. Kendimize karşı açık ve dürüst olmalıyız. Kendimizi kabul ettiğimiz vakit başkaları tarafından eleştirilmek acı vermemeye başlar aksine yapılan eleştiriden bile ders çıkarmaya başlarız.
Öncelikle kendimizi kabul ederek maskelerimizi bırakabiliriz. Her şeyden önce hata yapmanın hayatın bize verdiği en iyi öğretmen olduğunu, mükemmel, kusursuz olmadığımızı ve diğerlerinin de mükemmel olmadığını kabul etmemiz gerekir. Ancak bu şekilde gerçek ve doyumlu bir hayata kavuşuruz.
Maskelerimizi çıkarmaya var mısınız?
Alıntı
Başkaları tarafından kabul edilmek için maskelere gerek yoktur. Bunu da ancak kendimizi kabul etmekle başarabiliriz. Kendimizi kabul etmek kolay değildir . Ancak kendimizi tanıyarak bunu sağlayabiliriz. Kendimize karşı açık ve dürüst olmalıyız. Kendimizi kabul ettiğimiz vakit başkaları tarafından eleştirilmek acı vermemeye başlar aksine yapılan eleştiriden bile ders çıkarmaya başlarız.
Öncelikle kendimizi kabul ederek maskelerimizi bırakabiliriz. Her şeyden önce hata yapmanın hayatın bize verdiği en iyi öğretmen olduğunu, mükemmel, kusursuz olmadığımızı ve diğerlerinin de mükemmel olmadığını kabul etmemiz gerekir. Ancak bu şekilde gerçek ve doyumlu bir hayata kavuşuruz.
Maskelerimizi çıkarmaya var mısınız?
Alıntı
Bütün mesele kendimizi tamamlamakta...
Yarım kaldığımızda bizi tamamlayacak birini ararız daima. Birkaç yıllık ya da... birkaç aylık bir ilişkiden sonra ihtiyacımızın hala giderilmediğini görünce beraber olduğumuz kişileri suçlar, daha ümit vaadeden biriyle arkadaşlık kurarız. Bu hep böyle sürebilir, ta ki her birimizin kendi tamamlanmamızdan sorumlu olduğumuzu kabullenene dek. Bunu bize başka kimse sunamaz ve aksine inanmak, kendimizi tehlikeli bir şekilde aldatmak, girdiğimiz her ilişkiyi nihai başarısızlığa programlamaktır.
ağaçkakan - tom robbin
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)