Mutluluk tıpkı bir kelebek gibidir;ne kadar kovalarsan, o kadar sakınır senden,
fakat dikkatini başka şeylere çevirdiğinde,
nazikçe gelip omuzuna konacaktır...!
~Henry David Thoreau~
15 Ocak 2012
Mutluluk tıpkı bir kelebek gibidir;
Mutluluk tıpkı bir kelebek gibidir;ne kadar kovalarsan, o kadar sakınır senden,
fakat dikkatini başka şeylere çevirdiğinde,
nazikçe gelip omuzuna konacaktır...!
~Henry David Thoreau~
İnsanlar BAŞKALARININ KUSURLARINI görmek hususunda,
İnsanlar BAŞKALARININ KUSURLARINI görmek hususunda,Keskin gözlere sahip KARTALLARA benzerler.
KENDİ KUSURLARINI görmekte ise başını kuma gömen DEVE kuşuna.
____Mevlana_______
Azmin elinden hiçbir şeyin kurtulamayacağına dair bir hikaye..
Marti cift deniz kenarinda koruluktan bir agaca yuva yapar.Kisa bir süre sonra bebeleri dünyaya gelir. Nöbetleserek, bebe yumurtanin yaninda biri kalirken digeri avlanir. Derken bir gün aniden bir firtina kopar, bir anda yuvayi ve yuvayla birlikte bebe yumurtayi okyanusa savurur. Ana marti ciglik cigliga bebesinin arkasindan okyanusa dalar. Arada bir cabubucak yüzeye cikip soluk alip hemen tekrar dibe dalarak bebesini arar.Bu arada yuvaya dönüp yuvasinin yerle bir oldugunu gören baba martida aramalara katilir, esinin yaninda okyanusun diplerinde…saatlerce… Bu durumu gören, cevreden gelip gecen martilarda onlara katilir.
Epey bir zaman icinde gitgide büyüyen bulutlar halinde martilar, okyanusun dibini delik desik edercesine b...ebeyi ararlar. Olanlardan haberdar olan martilarin tanrisi, okyanuslarin tanrisini ziyaret eder ve ondan martilara bebelerini vermesini diler. Okyanuslarin tanrisi bunun üzerine, okyanusun suyunu bebegin oldugu yerden ceker ve nihayetinde martilar bebelerine kavusurlar.
Bu hikaye azmin elinden hic bir seyin kurtulamayacagini, tüm yaradilis sebebinin sevgi oldugunu ve sevgi ugruna yapilan tüm eylemlerin güclenip büyüyerek kainat tarafindan desteklenip, mükafatlandirildigini anlatir.
Jey Guru Dev, Namaste, Harik
Platon bilgeye döner ve “sen bu dünyanın en bilge kişisisin, sen hayata dair her şeyi bilirsin, bana öyle bir anahtar ver ki, bütün kapıları açmamı sağlasın” der
Platon bir gün, ülkenin en büyük bilgesinin yanına gider. Bilge onu karşılar ve oturup sohbet etmeye başlarlar. Platon bilgeye döner ve “sen bu dünyanın en bilge kişisisin, sen hayata dair her şeyi bilirsin, bana öyle bir anahtar ver ki, bütün kapıları açmamı sağlasın” der. Bilge Platon’a döner ve “ama bu yükü taşıyabileceğinden emin misin?” diye sorar. “Evet” der Platon, “lütfen bana dünyanın en büyük hazinelerine ulaşmamı sağlayacak sırrı ver.” “Bunu bilmek, sana çok büyük bir sorumluluk yükleyecek” der bilge. “Bu sırrı öğrendiğinde, artık bunu saklayamazsın. Bunu yapman gerekecek. Eğer sırrı öğrendikten sonra uygulayamazsan, o zaman sır seni yavaş yavaş ölüme götürecek. Eğer kullanmazsan, sır senin başına bela olur. Bu çok kritik bir karar anıdır senin için, çünkü hem hazineyi hem de zehri tercih edebilirsin. Bunun için hazır mısın?” “Evet” der Platon. “Bu sırrı taşımaya hazırım. Sırrı kullanacağıma dair yemin ederim sana. Eğer kullanmazsam, o zaman da başıma gelecekleri kabul ediyorum.” “O halde yaklaş yanıma” der bilge. “Kulaklarını dört aç ve beni dinle. Sana dünyanın en büyük sırrını veriyorum.” Bilge büyük bir dikkatle Platon’un gözlerinin içine baktı ve bütün gücü ile sırrı açıkladı. “İşte budur dünyanın en büyük sırrı” dedi bilge. “Sana bütün hazineleri verecek olan sır budur. Çok basit ama çok büyük bir sırdır bu.”
Platon şaşkındı. “Ama bu çok basit” dedi. Bilge o sözünü bitirmeden yine sırrı haykırdı büyük bir sesle, “Yap!” “Soru yok, yorum yok, endişe yok. Yalnızca yap..” diye haykırdı yeniden
Sen kanıp fırsat vermedikçe korkunun hiçbir söz hakkı olmadığını bilirsen, başarıya daha çabuk ulaşabilirsin.
Sen kanıp fırsat vermedikçe korkunun hiçbir söz hakkı olmadığını bilirsen, başarıya daha çabuk ulaşabilirsin. Dolayısıyla, sessiz kalın. Bilinçli sessizliğiniz, kendi kendine sabotajı durdurur. ..-Cavit Çağ -..
GÜVENMEK, Sevmekten Çok Daha ÖNEMLİDİR...
GÜVENMEK, Sevmekten Çok Daha ÖNEMLİDİR...İNSAN GÜVENDİĞİNİ SEVER..
GÜVENİN BİTTİĞİ YERDE,
SEVGİ DE KUŞ OLUP UÇAR GİDER
Aslında hayatımızı, başarımızı, mutluluğumuzu belirleyen bizim kendi davranışlarımızdır. Başımıza gelen her şeyle onlara verdiğimiz tepki ve yanıt arasında geniş bir hareket alanı vardır......."
"....Önemli bir toplantıda cep telefonuyla bağıra bağıra konuşan bir kişi garibinize gidiyorsa,paradigmanızı değiştirmeden onu değerlendirdiğiniz için, siz yanılıyorsunuzdur.Örneğin trende giderken, bir baba, 3 evladıyla oturup, sürekli ağlayan çocuklarına hiç, susun, demeden yolculuğa devam ettiğinde ; siz ona ne gamsız adam, diyebilirsiniz. Ama sorsanız, onlar hastaneden geliyorlardır ve bir saat önce çocukların anneleri ölmüştür ve eve dönüyorlardır.
Prof.Covey in konuşmasını dinlemeye gelen annesi, arka sırada oturan 2 kişinin toplantı boyunca sürekli konuştuklarını görerek, çok öfkelenmiş ve oğlumu küçümsüyorlar diyerek de çok üzülmüş. Yemek molasında oğluna, şunların kafasına çantamı indiresim geliyor, demiş. Oğlu, “Anne o adam Finlandiyalı, burada simultane tercüme yok, mecburen tercümanı yanına oturttuk” demiş.
Havaalanında aktarma yapmak isteyen yaşlı bir hanım, uçağının 2 saat gecikmeli olduğunu öğrenince, dergiler ve bir kutu kurabiye alarak bekleme salonuna geçmiş. Yanındaki sehpaya da dergileri ve kurabiye kutusunu bırakarak, okumaya dalmış. Bir ara bakmış ki, yanındaki koltuğa oturan bir adam, sehpadaki kurabiye paketini açıyor ve de yemeye başlıyor. Kurabiyelerin kendisine ait olduğunu hissettirmek isteyen kadın, adama dik dik bakmış. Hatta canı o an istemediği halde, kutudan bir kurabiyeyi ağzına atmış. Herhalde kurabiyelerin sahibinin kim olduğunu artık anlamıştır diye düşünürken, adam bir tane daha ağzına atmaz mı. Hemen kadın da bir tane daha atmış ve bir yarışma başlamış, adam bir tane, kadın bir tane. Sonuçta kutuda tek kurabiye kalmış, adam onu hızlıca kaparak ortadan bölmüş ve gülerek kadına ikram etmiş. O sırada, kadının uçağının alana indiği anonsu duyulmuş ve işlemler için kadın bankoya gitmiş. Pasaportunu çıkartmak için çantasını açtığında, ne görsün ; KENDİ KURABİYE PAKETİ, HİÇ AÇILMAMIŞ OLARAK ÇANTASINDA DURMUYOR MU ! MEĞER, ADAMIN KURABİYESİNİ YİYORMUŞ.
Başkalarının düşünce ve davranışları hakkında hüküm verirken, elimizdeki veriler çogu zaman yeterli olmuyor. Davranışların nedenini bilmeden çok yanlış yargılara varabiliyoruz. Covey bu örnekleri ; aynı enformasyona farklı bakış, bizim davranışlarımızı belirler, diye özetliyor. Buradan yola çıkarak çözemediğimiz sorunlar için, paradigma (zihin haritası) değiştirmenin gereğini vurguluyor.
Einstein'in bir sözünü anımsatıyor : Karşılastığınız sorunları, o sorunları yarattığınız düşünce düzleminde kalarak çözemezsiniz.
Çoğumuzun zaman zaman yaptığı gibi, "sorunların içinde kaybolmak" yerine, paradigma değiştirmeyi başarıp, sorunlara farklı biçimde yaklaşabilenler, o sorunu aşma şansını da yakalıyorlar. Zaten sorunlarımızı dostlarımızla paylaşmamızın nedenlerinden biri de, farklı bir bakışın, bize farklı davranabilme kapısı aralama ihtimali değil midir?
Çözümsüz gibi gördüğünüz sorunlar konusunda paradigma değiştirmenin önemi vardır. Aslında hayatımızı, başarımızı, mutluluğumuzu belirleyen bizim kendi davranışlarımızdır. Başımıza gelen her şeyle onlara verdiğimiz tepki ve yanıt arasında geniş bir hareket alanı vardır......."
Güneş hergün doğar, yeterki penceren açık olsun.
Dünler geçmişi, Bugünler yaşadığını, Yarınlar geleceğini anlatır.
Dünler geçmişi,
Bugünler yaşadığını,
Yarınlar geleceğini anlatır.
Dünü unutma ...
Bugüne aldanma
Yarına ağlama
Çünkü; Dün tecrüben
Bugün hayatın
Yarın hayallerindir..
Öksürük çayı...
Elmayla beraber baharatları kaynattıktan sonra ateşten alıp yeşil çaydan birkaç kaşık ekleyip demlenmeye bıraktım. Onun yerine ıhlamur da kullanabilirsiniz. Annem bir de karanfil koysaydın dedi, çok baskın bir tadı olduğu için tercih etmedim, o da size kalmış.ÖKSÜRÜK ÇAYI
2-4 kişilik
Malzemeler
- 1 adet elma
- Ceviz büyüklüğünde taze zencefil
- 1 adet çubuk tarçın
- 1 tatlı kaşığı top karabiber
- 2 yemek kaşığı kakule
- 3 su bardağı su
- 2 yemek kaşığı yeşil çay
- 1 adet limon
- 1 yemek kaşığı bal veya dut pekmezi (servis ederken, her bardak için)
Yapılışı
- Elmayı önce ortadan ikiye, sonra her yarısını enlemesine ve boylamasına üçe keserek, koçanı ve çekirdekleri dahil olmak üzere büyük boy bir tencereye aktarın.
- Üzerine kabuğunu soyup ince ince dilimlediğiniz taze zencefili, çubuk tarçını, karabiber toplarını, kakuleleri ve suyu ekleyip kapağını kapatın ve yüksek ateşin üzerine oturtup kaynama noktasına getirin. Ardından altını kısıp, orta ateşte 15 dakika boyunca kapağı kapalı olarak pişirmeye bırakın.
- Tencereyi ateşin üzerinden alın, kapağını açıp limonun suyunu üzerine sıkın, yeşil çayı da ekleyip karıştırın ve kapağını kapatıp 3-5 dakika demlenmeye bırakın. Eğer yeşil çay yerine ıhlamur kullanacaksanız bütün malzemelerle en başta ekleyebilirsiniz.
- Çay demlenince ince telli bir süzgeçten geçirerek bir çaydanlığa aktarın. Bardak başına birer yemek kaşığı bal (veya dut pekmezi) ilavesi yaparak servis edin
Kafe Fernando bloğundan alınmıştır...
Birinci Kadın Mı Olmak Daha Zor İkinci Kadın Mı? ( Bölüm 2)
Serap da Mehmet de o gün işe gelirken çok heyecanlıydı. Malum ‘’o gün’’ gelmişti. Serap kendisine en yakıştığını düşündüğü siyah elbisesini ve siyah topuklu ayakkabısını giymişti. “Biraz abartılı mı oldu?” düşüncesi beyninden şimşek hızıyla geçip kayboldu. Mehmet ise tıraş olduktan sonra bir gün önce yeni aldığı kokuyu biraz bolca sürdü. Eeee! Akşama kadar kalmazdı belki ama belli de olmazdı. Güzel kokmak istiyordu. Bu kadar hazırlanmalarına rağmen gün boyu ikisi de birbirlerinden gelecek iptal mesajını beklemiş ama iptal eden olmamıştı. Ayrı ayrı işten çıkıp daha önceden kararlaştırdıkları Tünel’deki lokantanın teras katında buluştular.İlk başta biraz suskunluk, gerginlik, çekingenlik olsa da içtikleri şarabın etkisiyle ilerleyen saatlerde ikisi de iyice gevşemişti. Serap inanamıyordu: Bu kadar mı çok ortak zevkleri olurdu. Hatta eskilere gidip ortak birkaç arkadaş bile bulmuşlardı. “Hayat başka türlü aksa belki de evli olacaklardı” diye düşündü gizlice. Sıra tatlıya geldiğinde Serap artık “aman ne olursa olsun evli bir adamla görüşen tek kadın ben miyim” kıvamına gelmişti. Mehmet’in de ondan pek farkı yoktu. Serap’ın yemyeşil gözlerinde kayboluyor, eliyle saçlarını geriye atışında eriyordu. Artık yemek bitmiş yola düşülmüştü. İşte karar anı gelmişti: Herkes kendi evine mi gidecekti, yoksa Serap’ın evine mi gidilecekti?
Mehmet kısa bir tereddütten sonra “sana bir uğrayayım, senin elinden şöyle güzel bir kahve içer ayılır eve öyle giderim olur mu?” diye sordu. İşte Serap’ın sonraki yedi - sekiz ayı aşk sarhoşluğunda geçirmesi böyle başladı. Gerçi âşıktı âşık olmasına da arkadaşları onun çok içine kapandığını söylüyorlardı. Artık kimseye söz vermiyor, tatil planı yapmıyor, izin kullanmıyor ve her an Mehmet’ten gelecek telefonu bekliyordu. Yılbaşı gecesi ve son bayram tatilini yalnız geçirmesi biraz ona koymuştu ama Mehmet ona sabret diyordu. Türkan’ın işinde çok ciddi sorunlar olduğundan morali çok bozuktu. Bunca senenin ardından böyle zor bir döneminde ondan ayrılmasının mümkün olmadığını ama ilk fırsatta onu terk edeceğini söylüyordu. Serap ona bütün kalbiyle inanıyordu. Âşıktı o. Hayatında hiç olmadığı kadar hem de. Gözü hiçbir şeyi görmüyordu. Aklında sürekli olarak Mehmet’i nasıl daha mutlu edebilirim araştırmaları vardı. Aslında işinde de dikkati dağılmaya başlamıştı ama şimdilik durumu idare edebiliyordu.
Yüzü sadece Mehmet’in yanında gülüyor, Mehmet’ten mesaj gelmediği geceler kahroluyor, gözüne uyku girmiyordu. Yavaş yavaş bir girdaba kapıldığını hissediyor ama geri çıkacağına daha çok sürüklenmekten başkası elinden gelmiyordu. Sonunda “neyin var?” diye çok üsteleyen arkadaşlarından Ebru’ya durumunu anlatmıştı. Anlatırken çok utanmıştı ama neyse ki Ebru onu yargılamamıştı. Tek söylediği “kendine yazık ediyorsun kızım” cümlesi olmuştu. Başka da bir şey söylememişti. Bu cümle onu çok huzursuz etmiş akşama evinde hazırladığı yemekte Mehmet’e bunu aktarmıştı. Mehmet “Serap sana aşığım, saçmalama. Sadece uygun zamanı bekliyorum” diye diretmiş “ben zaten tek eşli yaşıyorum, benim gözümde eşim sensin” demişti. Hatta sadece ikisinin geçireceği bir hafta sonu tatili ayarlayacağına da söz vermişti. Serap Mehmet’in kokusuna bayılıyordu. Ona sarılırken kokusunu içine çekip, şişeleri doldurup, onun yokluğunda koklamayı diliyordu… Sonunda Serap olayı akışına bırakmaya karar verdi. Kendince bir strateji belirledi: Mehmet’e destek verirken, onun yanında her zaman neşeli ve güzel olacak, kendini vazgeçilmez kılacaktı.
Zaman biraz daha ilerlemiş ilişkileri başlayalı nerdeyse bir buçuk sene olmuştu. Bu arada ailesi ve arkadaşlarıyla olan ilişkileri ve işi giderek kötüye gitmeye devam ediyordu. Hatta Mehmet geçen gün patronların kendi aralarında “onun yerine acaba birisini mi baksak” diye konuştuklarını duyduğunu yetiştirmişti ama aldırmıyordu. Ebru geçen gün ona bir fikir vermişti, belki de onu uygulamalıydı: “Kendine üç ay süre ver, eğer baktın Mehmet hala aynı teranede devam ediyor o zaman ilişkini bitirirsin” demişti. Bitirmek mi??? İşte o lafı duyduğu anda nefes alamaz olmuştu. Böyle bir seçenek yoktu, olmamalıydı. ama içinde bir yerlerde de bunun mantıklı olduğunu hissedebiliyordu…
Olayın bir de Türkan cephesi var. Türkan işti, çocuklardı, evi toparlamaktı derken uzun bir süre zaten hiçbir şeyden şüphelenmedi. Onun kocasına güveni tamdı. Bunu pek kimseye anlatmazdı ama kocası onu tavlamak için az mı uğraşmıştı? Aslında onun gönlü mahallenin yakışıklısı Selim’deydi ancak Mehmet allem kallem etmiş, uğraşmış, didinmiş, şiirler yazmış, kapısında beklemiş ve sonunda da işi bitirmişti. Mehmet tarafından böyle istenmiş olmak gurunu okşamıştı. Ona sevgisi zaman içinde gelişip büyümüştü. Şimdi çok mutluydu işte. Tek şikâyeti Mehmet’in ona yardım etmeyişiydi ki “aman erkek işte” deyip çok da üzerinde durmuyordu açıkçası. Onlar her şeyi beraber yapmışlardı. Bu yolda beraber yürümüşlerdi. Şimdi ekonomik olarak da rahatlamışlardı. İlerde çocuklar da evlenince güney sahillerinde bir ev alıp, oraya yerleşmek en büyük hayalleriydi.
O böyle kendi halinde yaşayıp giderken, bir gün arkadaşı Melahat aradı. Biraz kem küm ettikten sonra kocasını Bebek’te bir balıkçıda güzel bir kadınla yemek yerken gördüğünü ve fotoğraflarını çektiğini söyleyiverdi. Türkan iyi ki oturuyordu. Başından aşağı soğuk sular boşalmıştı. Elleri, sesi titremeye başlamıştı. Nefes alamıyordu ama Melahat’a da soğukkanlı gözükmek istiyordu. Kısık bir sesle “fotoğraflarını göndersene” diyebilmişti. Fotoğraf telefonuna düştüğünde bayılacağını zannetti. Bu kadını tanıyordu. Bir şirket yemeğinde görmüştü onu. Yemyeşil gözleri vardı. Onun da dikkatini çekmişti bu kadın. İsminin hatırlayamıyordu ama yüzünü ve o gün giydiği seksi elbiseyi hemen hatırlamıştı. Hatta kocasıyla ara ara bakıştıklarını, fısır fısır konuştuklarını birden anımsamıştı. Hâlbuki hiçbir şey kondurmamıştı, aklına bile gelmemişti. “Tanrım ne kadar safmışım” diye söylenirken
“Salt acı dedikleri bu mu” diye düşündü ve gözyaşlarına boğuldu. “Acaba kocasını ihmal mi etmişti, bir kusur mu işlemişti, ilişkilerinde bir sorun mu vardı da kocası başka kadına gitti” diye kendini sorgulamaya başladı. Canı acıyordu, canı. Ne yapmalı sorusu aklına düştü birden. Kime anlatmalıydı, kime danışmalıydı acaba. Bilemedi… Bu işin yayılmasını istemiyordu. Belki geçiciydi, belki kendi kendine bitecek bir şeydi… Büyütmeye ne gerek vardı. Onların aslanlar gibi iki evlatları vardı değil mi… Aynaya baktı, kendini incelemeye başladı: Bu kilolardan kurtulmalıydı. Saçlarını değişik bir şekilde kestirmeliydi. Dolabını açtı baktı, hiç güzel bir kıyafeti kalmadığına karar verdi. Alışverişe de çıkmalıydı.
Ve telefondan sonraki birkaç ay zayıflayamasa bile saçlarını değiştirmiş, daha güzel giyinir olmuştu ama kocasının artık ona hiç bakmadığının da farkına varmıştı. Ayrıca banyoya girip gizlice telefonda konuştuğunu, sürekli mesajlaştığını ve telefonunu artık hiç ortada bırakmadığını da fark etmişti. Bazı geceler eve de çok geç geliyordu. Bir keresinde buram buram gelen parfüm kokusu aldığına yemin edebilirdi. Bu suskunluk ve bekleyişe ne kadar daha tahammül edebileceğini bilemiyordu ama çocuklarının üzülmesini ve babasız kalmalarını istemiyordu. Biraz daha idare edecekti, buna kararlıydı. Sonraki bir sene sürekli çöküş halindeki moraliyle yaşamaya devam etti.
Nerede hata yapmıştı, ne kadardır kocasıyla kardeş gibi yaşıyordu, bu işi nasıl çözebilirdi, kocasıyla yüzleşmeli miydi, böyle bilmeme numarasına daha ne kadar devam edebilirdi, kime danışmalıydı soruları sürekli kafasını meşgul ediyordu. Mehmet de huzursuzdu. Evde sürekli gergin bir hava vardı. Ne dese Mehmet onu tersliyordu. Suratı sürekli asıktı. Eve zorla geliyor gibiydi. Hafta sonları da, akşamları da artık ya var ya yok gibiydi. Olduğu zaman da evin içinde yabancı gibiydiler. Her gece yatağın kendi tarafında ağlıyordu.
Bir gece Mehmet’e sokulmaya çalışmış ve Mehmet onu öyle bir itmişti ki işte bıçağın kemiğe dayandığını o an anlamıştı. Acilen bir şeyler yapmalıydı. Sonunda dayanamadı durumu annesine anlattı. Annesi bağırıp çağırıp dövünmeye başladı. Moral vereceğine, kendisini daha çok yıkıyordu. Sonunda annesi sakinleşince uzun uzun konuştular. Annesi erkeklerin bu tip yollara çok başvurduğunu, bunun doğalarında olduğunu ve sabrederse bu işin galibinin mutlaka Türkan olacağını söyledi durdu. Mehmet başka kadınlardan hevesini alıp sonunda karısına ve çocuklarına dönecekti nasıl olsa. Bu işin neredeyse bir buçuk senedir devam ettiğini öğrenince de “kızım bir üç ay daha bekle, baktın her şey aynı devam ediyor o zaman kocanla yüzleş” diye tavsiyesini verdi…
Türkan bu yaşadığı kâbusun bir sabah uyandığında geçeceğini beklemişti ama artık anlıyordu ki geçmeyecekti. Annesinin dediği gibi bir üç ay daha bekleyecekti. Sonra baktı ki olmuyor yüzleşme zamanı diye karar verdi ağlayarak. Anladı ki bu iş etrafta duyulacaktı artık. Konuya komşuya, iştekilere, arkadaşlarına rezil olacaktı. Kimselerin yüzüne bakamayacaktı. Kocasıyla yapacağı yüzleşme konuşması ve sonrası ise onu bitiriyordu. Tanrı’dan yardım istedi, dualar etti.
PEMBE GÖZLERİNDEN ÖPTÜM...
 PEMBE GÖZLERİNDEN ÖPTÜMSen farketmedin mutlaka... Ama benim hep aklımda; Bir kuğu gibi süzülürken, Bir düşümden, bir düşüme sen O buğulu anlık bakışın... Yüreğimi o ilk yakışın. Karanın en güzel karası gözlerinde, Pembenin en pembesini gördüm. Sen farketmedin mutlaka... Ama sıcaklığı hala dudağımda. Benim biricik pembe gözlüm, Kara gözlerinin pembesinden öptüm. 11.12.2009 |
Sadi Atay http://www.antoloji.com/pembe-gozlerinden-optum-siiri/ |
Allah' ım beni yavaşlat !Aklımı sakinleştir, kalbimi dinlendir.Günün karmaşası içinde, bana sonsuza kadar yaşayacak tepelerin sükunetini ver.
Allah' ım beni yavaşlat !Aklımı sakinleştir, kalbimi dinlendir.
Günün karmaşası içinde, bana sonsuza kadar yaşayacak tepelerin sükunetini ver.
Sinirlerim ve kaslarımdaki gerginliği, belleğimde yaşayan akarsuların melodisiyle yıka.
Anlık zevkleri yaşayabilme sanatını öğret; bir çiçeğe bakmak için yavaşlamayı, güzel bir köpek ya da kediyi okşamak için durmayı, bir kitaptan birkaç satır okumayı, balık avlayabilmeyi, hülyalara dalabilmeyi öğret.
Her gün bana kaplumbağa ve tavşanın masalını hatırlat.
Hatırlat ki yarışı her zaman hızlı koşanın bitirmediğini, yaşamda hızı artırmaktan çok daha önemli şeyler olduğunu bileyim.
Heybetli meşe ağacının dallarından yukarıya doğru bakmamı sağla.
Bakıp göreyim ki onun böyle güçlü ve büyük olması yavaş ve iyi büyümesine bağlıdır.
Ve hepsinden önemlisi: Allah' ım, bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirmek için ‘cesaret’,
değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmem için ‘sabır’, ikisi arasındaki farkı bilmek için ‘akıl’ ve
beni aşkın körlüğünden ve yalanlarından koruyacak ‘dostlar’ ver.
**Bu metin Milattan yaklaşık 2000 yıl önce Hititler’e ait kalıntılar içerisinde bulunan bir duvar yazısına aittir.
''Her güne hayatının en güzel günü olması için şans ver.''
''Her güne hayatının en güzel günü olması için şans ver.''
mutlu ve refah içinde bir hayat yaşamak için bizim elimizde olan ve istediğimiz takdirde çoğumuzun uygulayabileceği beş adım formülü :
Martin Seligman’ın daha mutlu ve refah içinde bir hayat yaşamak için bizim elimizde olan ve istediğimiz takdirde çoğumuzun uygulayabileceği beş adımlı bir formülü var:
1- Aklımızdaki pozitif duygu ve düşüncelerin sayısını artırmak. Bilimsel birçok deneye göre, zihnindeki düşüncelerinin çoğu olumlu olanlar daha mutlu oluyorlar.
Seligman, depresyonda bile olsanız, her gece o gün yaptığınız üç olumlu davranışı -bunlar çok önemsiz, küçük şeyler bile olabilir- aklınızdan geçirerek uyumanızı öneriyor. Bu küçük egzersiz bile ertesi günün iyi geçmesine neden oluyor. Bunu alışkanlık haline getirenlerde ise depresyon riski azalıyor.
Anlaşılan o ki zihnimizi olumlu düşüncelere odaklamak bize iyi geliyor. Olumsuz duygular ise (kızgınlık, kıskançlık, nefret, utanma, suçluluk…) bizi mutsuz ediyor.
2- İnsanın kendi güçlü yönlerini keşfetmesi ve hayatında bu güçlü yönlerini daha çok kullanması gerekiyor. İş hayatında kendi güçlü yönleri kullanan insanlar yaptıkları işle bütünleşiyorlar, zamanın nasıl geçtiğinin farkına bile varmıyorlar. Bu durumu Mihaly Csikszentmihalyi “akış” (flow) olarak tanımlıyor.
İnsanı “alıp götüren” bu iş birisi için bahçeyle ilgilenmek ya da çocuk yetiştirmek olabileceği gibi başkası için şirket yönetmek ya da arkeolojik kazı yapmak olabilir.
3- Seligman’a göre mutlu insanlar ilişkilerinde sevgiyi ön planda tutup yapıcı tavır sergiliyorlar. Kendilerini kenara çekip başkalarını yargılamak yerine insanların hayatlarına dahil oluyor ve kendi hayatlarına insanları dahil ediyorlar.
4- Mutlu insanlar, hayatlarının anlamını bulmuş insanlardır. Hayatın anlamı bir şeye sahip olunca bulunmaz. Bir mevkiye gelmek de insana hayatın anlamını öğretmez.
İnsan ancak kendisinden daha büyük bir şeye bağlanıp ona inanırsa hayatın anlamını yakalar. Herkesin anlam arayışı farklıdır elbette.
Bazıları bu anlamı dinde ve ibadette bulur, bazıları kendini bilime adar. Anlamlı bir hayat, kimisi için iyi çocuklar yetiştirmek, kimisi için mesleğini hakkıyla yapmak olabilir.
Bu anlam sayesinde insan hayattaki varoluşun nedenini anlar, hedefini netleştirir.Anlam insanın pusulasıdır.
5- Hayatlarında anlam bulan ve olumlu ilişkiler yaşayan insanlar kendilerine somut hedefler koyup bu hedefleri gerçekleştirmek için yaşarlar. Hedefi olan insanlar hayata tutunurlar. Sanıldığının aksine başarılı insanlar en zekiler arasından değil hayata en sıkı tutunanlar arasından çıkıyor.
(Seligman, kendi teorisini PERMA olarak adlandırıyor. PERMA, yukarıda anlatmaya çalıştığım beş maddenin İngilizce isimlerinin baş harflerinden oluşuyor. Pozitive emotion, Engagement, Relationship, Meaning ve Achievement
İşin püf noktası kanımca şu: Biz genelde hayata tersten bakmaya programlanmışız. Zannediyoruz ki mutlu olmak için önce başarılı, zengin ya da çok popüler olmak gerekiyor.
İşin püf noktası kanımca şu: Biz genelde hayata tersten bakmaya programlanmışız. Zannediyoruz ki mutlu olmak için önce başarılı, zengin ya da çok popüler olmak gerekiyor. Ama aslında doğru olan tam tersidir, eğer insan olumlu düşünür, sevgiye dayalı ilişkiler kurup anlamlı bir hayat yaşamaya başlarsa mutluluk o insanın peşini bırakmaz. Mutluluk insanın kendi tercihiyle elde edeceği bir zihin durumudur. İnsanın mutlu olması için önce mutlu olmayı seçmesi gerekir.
California Üniversitesi hocalarından ve pozitif psikolojinin en tanınmış isimlerinden Sonja Lyubomirsky’nin de ısrarla vurguladığı gibi mutlu olmak ve daha tatminkar hayatlar yaşamak bizim elimizdedir.
Yeter ki şükretmeyi, affetmeyi, ilişkileri sevgi üzerine kurmayı, ihtiyacı olanlara yardım etmeyi ve hayattan zevk almayı öğrenebilelim.
İyimserlik de mutlu olmak da öğrenilebilir.
Temel Aksoy
Gerçek iyimser problemlerin farkındadır ama çözümleri de bilir, zorlukları görür ama üstesinden geleceğine de inanır,
Gerçek iyimser problemlerin farkındadır ama çözümleri de bilir, zorlukları görür ama üstesinden geleceğine de inanır, olumsuzlukları yakalar ama olumlulukları da vurgular, en kötüye açıktır ama en iyiyi de bekler, şikayet etmek için sebebi vardır ama tebessüm ve affedicilikle meseleyi halletmeyi seçer
Kumru tarifi...
Standart Kumru Tarifi YapılışıMalzemeler
1 adet uzun sandviç ekmeği
5 dilim sucuk
3 dilim salam
4 dilim pastırma
2-3 dilim dil peyniri
1 tatlı kaşığı tereyağı
Yapilisi sandviç ekmeğini kenar kısmından uzunlamasına keselim. Tereyağını ekmeğin içine sürelim. Sucuk, salam ve pastırma dilimlerini yağlanmış fırın tepsisine dizelim. Dil peynirlerim pastırmaların üzerine yerleştirelim. Fırın tepsisini önceden ısıtılmış 200 derecedeki fırına verelim. Peynirler eriyince tepsiyi fırından çıkartalım. Tereyağını sürdüğümüz sandviçin içine sırasıyla salam, sucuk ve peynirli pastırma dilimlerini yerleştirip, servis yapalım
https ://Adam; Bir papağan almak için dükkana girer.İçeride pek çok papağan vardır.Yalnız bir tanesi dikkatini çeker.
Adam; Bir papağan almak için dükkana girer.İçeride pek çok papağan vardır.Yalnız bir tanesi dikkatini çeker.Papağanın iki ayağında da birer ip bağlıdır
Satıcıya sorar: -Bu papağanın iki ayağına neden ip bağladınız?
-Efendim o, çok akıllı bir papağandır
Eğer sağ ayağındaki ipi çekerseniz sizinle muhabbet eder,
sol ayağındaki ipi çekerseniz, şarkı söyler.
Adam sorar: -Ya ikisini de çekersem?
Bu soruya papağan atılır: -Düşerim salak..!!
''Kendimize, tümüyle bizim olan, başkalarının giremeyeceği, gerçek özgürlüğümüzü oluşturacağımız, tam anlamıyla inzivaya çekilip yalnız kalabileceğimiz küçük bir arka oda ayırmalıyız..
''Kendimize, tümüyle bizim olan, başkalarının giremeyeceği, gerçek özgürlüğümüzü oluşturacağımız, tam anlamıyla inzivaya çekilip yalnız kalabileceğimiz küçük bir arka oda ayırmalıyız..''
Hayatımızı fırsatlar belirler. Hatta kaçırdığımız fırsatlar da.
Hiçbir şey için asla çok geç değildir ya da benim durumumda, istediğin kişi olmak için çok erken değil. Zaman sınırı yoktur, istediğin zaman başlayabilirsin. Değişebilir ya da aynı kalabilirsin. Bunun bir kuralı yoktur. En iyisini ya da en kötüsünü yapabiliriz. Umarım, sen en iyisini yaparsın. Umarım, seni şaşırtacak şeyler yaşarsın.Umarım, daha önce hiç hissetmediğin şeyler hissedersin. Umarım, ...değişik bakış açıları olan insanlarla tanışırsın. Umarım, gurur duyacağın bir hayatın olur. Öyle olmadığını anlarsan umarım, en baştan başlayacak gücü kendinde bulursun. Bizi neyin beklediğini asla bilemeyiz. Bazen en az hatırladığımız insanların üzerimizde büyük etkisinin olması çok tuhaf bir şey.
Piyanoyu ne kadar iyi çaldığın değil, çalarken nasıl hissettiğin önemlidir. Sevdiğiniz insanların, kimsenin onlara zarar veremeyeceği yataklarında uyuduğunu bilmek, huzur verici; hatta rahatlatıcı bir şeydir. Hayatımızı fırsatlar belirler. Hatta kaçırdığımız fırsatlar da.
Yürümekle varılmaz, lakin varanlar yürüyenlerdir...
Yürümekle varılmaz, lakin varanlar yürüyenlerdir. Yol boyunca; yola çıkıp da yürümeyenleri,
Yola oturup, gelen-geçenin ayağına çelme takanları,
Yoldan metafizik uyuşturucularla keyif çatanları,
Tel örgülerle çevirdiği yolu kendisine zindan edip volta atanları, ...
Maratona 100 metre koşucusu gibi hızlı gidip,
50.metrede yola yatanları,
Yürüyüşün uzun ve yolun zahmetli olduğunu görünce,
yolculuk üzerine zor atanları,
Yürümeyi bırakıp, yol-yolcu ve menzil üzerine kalem oynatanları,
Ayağına batan tek bir dikenin faturasını çıkarıp,
ömür boyu tafra satanları,
Beyaz atlı kurtarıcıyı gözlemek için ufka bakıp bakıp dağıtanları,
Yanlış kılavuzlara kızıp yolu satanları göreceksin...
Göreceksin dostum...
Aldırma, yürü.
''Sahte mutluluk insanları katı yürekli, azametli yapar; ama, bu insandan insana geçmez.
''Sahte mutluluk insanları katı yürekli, azametli yapar; ama, bu insandan insana geçmez. Gerçek mutluluk ise insanları yumuşak huylu, hassas yapar ve mutluluk her zaman paylaşılabilir
Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi. Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu.
Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi. Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava içinde yakın geçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür etmediğini hatırladı. Hemen bir not yazdı yolladı. Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğlen yemek yediği lokantada, garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı.Garson kız ilk defa böyle büyük bir bahşiş alıyordu.... Akşam eve giderken , kazandığı paranın bir kısmını köşe başında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı. Adam öyle ama öyle minnettar oldu ki.. iki gündür boğazından aşağı lokma geçmemişti. Karnını doyurduktan sonra, bir apartmanın bodrumundaki tek göz odasının yolunu ıslık çalarak tuttu. Öyle neşeliydi ki, bir saçak altında titreyen köpek yavrusunu kucağına alıverdi.
Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtulduğu için mutluydu. Sıcak odada bir o yana bir bu yana koşturup durdu. Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar sardı. Bir yangın başlamıştı. Dumanı koklayn köpek öyle bir havlıyordu ki , önce fakir adam uyandı, sonra bütün apartman halkı. Anneler babalar dumandan boğulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp , ölümden kurtardılar.
Bütün bunların hepsi , ama hepsi beş kuruşluk bir maliyeti bile olmayan bir tek GÜLÜMSEME sonucuydu.
İster patronu olursun duygularının istersen uşağı...
En iyi dostun gene sensin. Seni senden daha iyi anlayacak kimse yoktur dünyada. İçinde olup biteni senden daha iyi kim bilebilir ki? İşte sırf bu nedenle bile hayatı daha iyi yaşamaya çalışabilirsin. Kendine her zaman yeni bir hayat ısmarlayabilirsin.Kendinle çatışmayı ya da barışı seçebilirsin. Kendini ne kadar iyi tanırsan, alacağın kararlarda o kadar yerinde olur. Duygularınla başını belaya sokmaz, olduğu gibi kabul edersin onları. İster patronu olursun duygularının istersen uşağı.
Sana bir yararı olmaz kendini kandırmanın. Kaybetmiş, hatalar yapmış, hatta hayatını cehenneme bile çevirmiş olabilirsin. Hiç kimsenin eleştirmediği kadar eleştireceksin kendini.
Bir birey olarak başkalarına karşı değil kendine karşı acımasız olacaksın. Kendini övüp durmayacaksın. Kendine sorduğun sorulara dürüstçe cevap vereceksin. Başkalarının seni nasıl gördüğüne o kadar da aldırmayacak, senin kendini nasıl gördüğüne bakacaksın.
Kendine karşı acımasız olacak ve de kendini seveceksin..
Tayfun Özdüzenciler
BAŞKASININ BAŞINA GELEN HER ŞEY, SENİNDE BAŞINA GELEBİLİR...”
BAŞKASININ BAŞINA GELEN HER ŞEY, SENİNDE BAŞINA GELEBİLİR...” ~Oscar Wilde~
İster kral,ister çoban olsun, en mutlu insan evinde huzurlu olandır.
İster kral,ister çoban olsun, en mutlu insan evinde huzurlu olandır.
~Goetthe ~
Vücut yapısı kişilik özellikleri hakkında önemli ipuçları veriyor…
Beden dili uzmanları vücut yapısının kişinin özellikleri hakkında ipuçları verdiğini belirtti. Yapılan araştırmalarla 4 gruba ayrılan vücut tiplerine göre huyunuz suyunuz, iyi mi kötü mü olduğunuz bile tespit edilmiş. İşte tipler ve kişilik özellikleri…Uzun boylu sallapati yapı
Bu tipler aceleye gelmezler. İyi huyludurlar. Asabi olmakla beraber kontrollerini kaybedip kendilerini unutmaları seyrek görülür. Cesur ve metindirler. Hayatın darbesine gülümseyerek tahammül ederler. Onların iyi huylarından, sabır ve tahammüllerine ilave olarak bu tipler iyi niyetlerini çatık ve kaba bir maske altında saklayabilirler.
Kısa gövdeli, uzun bacaklılar
Bellerinden yukarısı pek kısa, bacakları ise iyice uzun olan tipler görünüş ve hareket tarzı itibariyle beceriksiz bir tayı andırılar. Havaidirler. Yaşamaktan memnundurlar ve günleri -tabiri caizse- zıplaya sıçraya geçirmek idealleridir. Hayatları muntazam değildir, zira daima bir şeyler yapmak istedikleri için muntazam bir gidişattan nefret ederler.
Kısa ve tıknaz yapı
Ufak tefek insanlar gayet sakin ve şendirler. Herhangi bir toplulukta etrafa hayat saçarlar. Ama pek fazla alaka gördüler mi şımarmaları mümkündür. Çabuk öfkelenir ve aksileşirler. Kızdıkları zaman bağırır çağırır, kalp kırıcı sözler söylerler. Ama bu, kendilerini unuttukları içindir. Aslında iyi kalpli ve iyi huyludurlar. Kalp kırmak istemedikleri için yaptıklarına pişman olurlar, kin tutmazlar.
Uzun gövdeli, kısa bacaklılar
İyi bir aile kurarlar. Mizah tarafları pek kuvvetlidir. Azim ve iradeleri sonsuzdur. Dünyanın sorunlarını yenmek onlara sadece kendi zeka ve kabiliyetleri için bir deneme olarak kabul etmek isterler. Yenilseler bile boyun eğmezler. Er geç yine bellerini doğrultur ve kendilerini yeneni mutlaka yenerler. İnsanlarla iyi geçinirler ama alıştıkları çevreleri ve eski arkadaşlarını yenilere tercih ederler.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)