vadi o kadar keskin hatlı değil... o yüzden vadilerin eteklerine yerleşebiliyorsunuz... Vadilere de kanyonlara da aşığım. İkisi de olur yani...
Ihlara vadisine uzun zamandır gitmek istiyordum. Kendimi orada bulunca çok sevindim. Ihlara vadisinin inanılmaz görüntüsü aklımı başımdan aldı. Uzun süre yukarıdan seyrettim.
Ihlara vadisi...
Başka bir açı...
Yukarıdan manzaraya doyunca yavaş yavaş aşağı inmeye başlıyorum. Vadinin tam ortasından bir dere geçiyor. Bu da ortamın yeşillenmesine yardımcı ağlıyor. Vakit dere kenarında olma vaktidir...
Dere öyle uzun ki...Ana girişten başlıyorsunuz birkaç kilometre yürüyebiliyorsunuz.
Dere kenarı...Orta giriş...
Yürüyüş çok keyifli geçiyor. Yeşilliklerin arasında olmakta, şırıl şırıl su sesini dinlemekte harika... Bu coşkuyla kendimi ağacın güvenli gövdesine bırakıveriyorum...
Ağaca teslimiyet...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder