Düşündeyim yine...

Düşümdeydin yine;
Ortasıymış zahir bir akşamın...
Pırıl pırılmış yıldızlar, ay dolunaymış.
Ayın şavkında ne güzeldin desem;
Haksızlık olurdu sana
Ve iltifat aya.
Ama sözün doğrusu:
O an senin şavkında
Ay ne güzel duruyordu.

Düşümdeydin yine;
Cennetmiş gibi...
İlk yazın meltemiymiş saçlarındaki,
İçindeymişsin mavi ve beyazın.
Mavi bu kadar güzel...
Beyaz, böyle beyaz olmamıştı önce.
Sana ne güzel de yakışmıştı desem;
Renkler sevinirdi mutlaka
Ama haksızlık olurdu sana.
Sözün doğrusu;
Ne güzel de yakışmıştın sen,
Mavi ile beyaza.

Düşümdeydin yine;
Pırıl pırılmış yıldızlar, ay dolunaymış.
İçindeymişsin mavi ve beyazın.

Seni öyle görünce,
Çözüldü o zor bilmece:
Senin yanında durduğun...
Senin içinde bulunduğun...
Herşey güzel.
Umrumda değil şimdi;
Aynaların ne söylediği.
Artık güzelim ben de.
Çünkü sen;
En çok benim içimdesin