Bir gün bir kozada küçük bir delik açıldı ve bir adam bedenini bu küçücük delikten çikarmaya çalışan kelebeği saatlerce seyretti. Sonra kelebek sanki daha fazla ilerlemek istemiyormuş gibi durdu. Sanki ilerleyebileceği kadar ilerlemişti ve artık daha fazla ilerleyemiyordu ve adam kelebeğe yardım etmeye karar verdi.
Eline bir makas aldı ve kozayı keserek deliği büyüttü. Kelebek kolayca dışarı çıktı. Fakat bedeni kocaman ve kanatları kuru ve buruşuktu. Adam kelebeği izlemeye devam etti çünkü zamanla kanatlarının büyüyüp bedenini taşıyabilecek kadar genişleyebileceğini umut ediyordu; fakat bu olmadı! Gerçekte kelebek ömrünün geri kalanını kocaman bedeni, kuru, buruşuk kanatları ile etrafta sürünerek geçirdi. Uçmayı hiç başaramadı.
Adamın bu aceleci iyiliği içinde anlayamadığı, bu kısıtlayıcı kozanın ve kelebeğin o küçücük delikten dışarı çıkmak için verdiği mücadelenin kelebek için gerekli olduğuydu çünkü bu Tanrı'nın yaşam sıvısının kelebeğin bedeninden kanatlarına doğru akmasını sağlamak için bulduğu yoldu böylece kelebek kozadan kurtulduğu anda uçmaya hazır olabilecekti.
Güç istedim... Ve Tanrı beni güçlü yapmak için karşıma zorluklar çıkardı.
Bilgelik istedim... Ve Tanrı bana çözmek için sorunlar verdi.
Zenginlik istedim... Ve Tanrı çalişmak için bana beyin ve güçlü kaslar verdi.
Cesaret istedim... Ve Tanrı üstesinden gelmem için bana tehlike verdi.
Sevgi istedim... Ve Tanrı yardım etmem için bana sorunlu insanlar verdi.
İyilik istedim... Ve Tanrı bana fırsatlar verdi.
İstediğim hiçbir şeyi elde etmedim; ihtiyacım olan herşeyi elde ettim...
Yeniyi tanımak için uğraşmalı kararı sonra vermeliyiz...
