24 Mayıs 2011

Ey kör! Bu yer, bu gök, bu yıldızlar, boştur boş!



Ey kör! Bu yer, bu gök, bu yıldızlar, boştur boş!
Bırak onu bunu da gönlünü hoş tut hoş!
Şu durmadan kurulup dağılan evrende
BİR NEFESTİR ALACAĞIN, O DA BOŞTUR BOŞ
Ömer Hayyam

www.madamemag.com/tr bloglar bölümünde haber olduk... Yaşasın... 'anetteinselberg.wordpress.com'... sizler için...

www.madamemag.com/tr    bloglar bölümünde haber olduk

ANETTEINSELBERG.WORDPRESS.COM

Anette’in rengarenk blog’una bayıldık. İnsana bir yandan yaşama sevinci aşılarken bir yandanda kültürel birikimini arttırıyor. Ayrıca blog’un sahibesi Anette içindeki yaşama sevinci, doğa ve hayvan tutkusu sayesinde takipçilerini eğlendirerek bilgilendirmeyi başarıyor. Anette’in ‘Zamazingo’sunu takip etmenizi şiddetle tavsiye ediyoruz. Anette’i tanıdığınıza pişman olmayacaksınız.

Anette Inselberg:
Doktorayı bitirdim, dokuz-altı ofislerde çalışmaktan daraldım, kendi içimde bir arayışa yönelmeye karar verdim ve ben en iyisi gezeyim dedim… Böylece gezginliğim başladı… Plansız, programsız ve tecrübesiz… Önce Karadeniz’e, arkasından Ege’ye gittim. Datça’da bir çiftlikte uzun süre vakit geçirdim. Ektim, biçtim doğayı dinledim. Bir süre Akdeniz’de dolandım… At çiftliklerinde kaldım, tarihi kentleri dolaştım…

Sonra ruhumun daha da içine girmeye karar verdim ve yurtdışı gezilerine de başladım… Küba’ya gittim önce… Arkası geldi kendiliğinden… Çok insan tanıdım, çok hikaye dinledim… Kendimi gördüm onlarda ve hikayelerinde… Herkesten bir parça aldım… Herkese kendimden bir parça bıraktım…

Sonra bir gün baktım içimden yazmak geliyor… Ne duruyorum dedim… Bloğum “Zamazingo’yu” (http://anetteinselberg.wordpress.com/) açtım… Çocukken arayıp da bulamadığım şeyleri hep öyle arardım… Şu zamazingo nerede diye… Eee dedim bloğumun adı “Zamazingo” olsun… Böylece çocukluğumun da elinden tutmuş gibi hissetim. Önce sadece gezi bloğu olsun dedim… Yetmedi… İnsanlara umut vermek, insanları mutlu etmek, bana dokunan sözleri herkesle paylaşmak istiyorum dedim. Karikatürden geziye, özlü sözlerden müziğe uzanan bir içerik yelpazesine sahip oldum…

Güldürürken düşündüren blog “Zamazingo” büyük bir adım oldu benim için. Bu vesileyle birçok insanla tanıştım… Birçok değerli dostluk kurma fırsatına eriştim… Fakat baktım yine duramıyorum. Kısa yazılar yazmaya başladım. Onları da önce bloğumda arkasından gezi dergisi Olympos’ta (www.olympos.com.tr) ve Sırtçamtam’da (www.sirtcantam.com) paylaşmaya başladım…

Yoluma çıkan herkesle bir sevdayı büyütmeye başladım… Bu öyle bir sevda oldu ki… Giderek büyüdü… Umarım büyümeye de devam eder… Bundan sonra ne mi var? Kim bilebilir ki… Niyetimde hikaye kitabı yazmak var… Damla damla oluşuyor hikaye kitabı içimde… Beraber nefes alıyoruz onunla ve sizlerle… Hep beraber yazıyoruz bu kitabı…

Umarım gelecek hepimize güzellikler getirir… Sevgiyle kalın…