Bir sabah adamın biri beni görmeye geldi. Ve "Sen ermişsin," dedi."Haklısın," dedim.
O orada otururken, bana karşı olan bir adam geldi ve o da; "Sen şeytan gibisin," dedi. "Haklısın," dedim.
İlk adam biraz endişelendi. Ve araya gird...i: "Nasıl yani? Bana haklısın dedin.
Bu adama da haklısın diyorsun. ...İkimiz birden... haklı olamayız." Konuşmaya başladım.
"Sadece ikiniz değil, milyonlarca insan benim hakkımda haklı olabilir. Çünkü benim hakkımda söyledikleri her şeyle, aslında kendilerini anlatıyorlar. Beni nasıl bilebilirler? Bu imkansız. Onlar daha kendilerini tanımamış. Söyledikleri her şey kendi yorumları."
Bunun üzerine adam sordu: "O zaman sen kimsin? Eğer benim yorumum, senin ermiş olduğun ise, onun yorumu senin şeytan olduğun ise, sen kimsin?"
"Ben sadece kendimim. Kendim hakkında bir yorumum yok. Buna bir ihtiyaç duymuyorum. Sadece kendim olduğum için, bu ne anlama gelirse gelsin çok mutluyum. Kendim olmak bana yetiyor."
Ebucehil bir gün Hz. Peygamber s.a.v. Efendimiz’e dedi ki:
YanıtlaSil- Haşimoğulları sülalesinde senden daha çirkin suratlı biri gelmemiştir!
Efendimiz buyurdu ki:
- Haddini aştın ama yine de doğru söyledin.
Biraz sonra Hz. Ebubekir r.a. Peygamber Efendimiz’in yanına gelince:
- Ey güneş yüzlü rasul! Senden daha güzel, daha parlak bir yüz görmedim, dedi. Efendimiz bunun üzerine:
- Ey aziz dost, ey değersiz dünya kaydından kurtulan, doğru söyledin, dedi.
Orada bulunanlar:
- Ey Yüce Peygamber! Bu ikisi birbirine zıt şeyler söylediler, sen her ikisine de ‘doğru söyledin’ buyurdun. Bunun sebebi nedir, diye sordular.
Hz. Peygamber s.a.v. Efendimiz:
- Ben Allah’ın cilaladığı bir ayna gibiyim, buyurdu, bana bakan kendini görür.