17 Haziran 2011

Üzüntü ve acının tam ortasındayken bunun niçin başımıza geldiğini sorgulamak yerine bundan ne öğrendiğimizi kendimize soralım...

 

Bazı yıkılışlar daha parlak kalkışların teşvikçisidir.

Kendinize her hatada kahretmek yerine, bu derin acının sizde neyi değiştirdiğini gözlemleyin. Hangi kararınızı etkiledi? Sonucunda neyi kaybettiniz? Telafisi gerçekten mi yok?Aynı durumun türevlerini düşünün, kendinizi nasıl hissederdiniz? Hakikaten amacınıza ulaşabilmek için tek yol bu muydu? Kainatın bu kadar kısır olduğunu mu düşünüyorsunuz?

Üzüntü ve acının tam ortasındayken bunun niçin başınıza geldiğini sorgulamak yerine bundan ne öğrendiğinizi kendinize sorun. Aldığınız cevaplar, biriktirdiğiniz deneyimler daha da anlamlı bir bilinçle sizi daha makul sonuçlara taşıyacaklar. Kendinizi azarlamayın, durumu kabullenin.

Başkalarının yorumlarını bir süre duymayın.
Yaşamı sıradanlıktan kurtarıp renk katın.
Sevdiklerinizle zamanınızı paylaşmaktan çekinmeyin.
Paylaşımdan korkmayın.

Varlığınızı içeriden ve dışarıdan bakıma alın.

_____Gülden Kaplan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder