Geçirip tırnaklarını yaşama, sımsıkı tutunmak lazım; dertler nasılsa bir gün geçecek.

Kimseye çok bağlanmamak lazım, vakti gelince herkes gidecek.

Yanındayken kıymet bilmek lazım, bir gün herkes geldiği yere dönecek. ...

Gereksiz yere kalp kırmamak lazım, ömür dediğin kısa, öyle gelip geçecek.

Kavgayla geçen zamana yazık, o vakitler geri gelmeyecek.

Parayı baş tacı etmemek lazım, onurun paranla ölçülmeyecek.

Tutumlulukla cimriliği karıştırmamak lazım, dostların yoksa o para kimle yenecek?

Malın mülkün derdine, hayatı kaçırmamak lazım! Sahip olduklarını götüremezsin yanında, senden sonra başkaları yiyecek.

En azından bir kere deli gibi aşık olmak lazım, yoksa kalp sevmeyi nasıl öğrenecek? Hiç ağlamadıysan bir gidenin ardından, gözlerin ıslanmayı nereden bilecek?

Güzel anılar biriktirmek lazım, torunların senden ne dinleyecek?

Bol bol resim çektirmek lazım, yoksa o günler nasıl yad edilecek?

Şöyle okkalı bir tokat patlatmalı hayat suratına; yoksa kim, haddini nasıl bilecek?

Geçirip tırnaklarını yaşama, sımsıkı tutunmak lazım; dertler nasılsa bir gün geçecek.

Önemli olan dik durmayı öğrenmektir çünkü birileri seni itecek.

Bu dünya yalnız senin değil, başkalarının da yaşam hakkı var. Bitkiymiş, hayvanmış, havaymış, denizmiş kucaklamak lazım; gün gelip onlar sana can verecek.

Bir de şu kalp var ya şu kalp, ona sevmeyi öğretmek lazım! Öğretemezsen eğer, şu yaşadığın hayata yazık olacak... Yazık...