Kişiyi olduğu gibi, her haliyle, eksileriyle de, artılarıyla da seviyor..."Yüreklerin en çok susadığı sevgi budur" diyor

"Sevgi üç türlüdür!.. " 1-) " EĞER... " türü sevgi: Belli beklentileri karşılarsak bize verilecek sevgiye bu adı takmış yazar... Örnekler veriyor: EĞER iyi olursan; baban, annen seni sever. EĞER başarılı ve önemli bir kişi olursan; seni severim. EĞER ek olarak benim beklentilerimi karşılarsan; seni severim. Toyotome "En çok rastlanan sevgi türü budur" diyor. Bir şarta bağlı sevgi... Karşılık bekleyen sevgi... Sevenin, istediği birşeyin sağlanması karşılığı olarak vaad edilen bir sevgi türüdür bu ve bu gerçekte bir sevgi değildir. Nedeni ve şekli bakımından bencildir. Amacı sevgi karşılığı birşey kazanmaktır. Kişiyi tahakküm altına almak ve ona hükmetmek ister. Bunu sağlayamadığı zaman sözel olarak saldırganlaşmaya başlar. Sözleriyle ve davranışlarıyla karşısındaki kişiye suçlamalar yöneltir ve kişinin kendisini suçlu hissetmesi için elinden geleni yapar. Hep ben, hep ben... diyen bir sevgili, eş vardır.  Evliliklerin pek çoğu "Eğer" türü sevgi üzerine kurulduğu için çabuk yıkılıyor. İnsanlar birbirlerinin o anki gerçek hallerine değil, hayallerindeki abartılmış romantik görüntüsüne aşık oluyor ve beklentilere giriyorlar. Beklentiler gerçekleşmediğinde, düş kırıklıkları da başlıyor. Sevgi giderek nefrete dönüşüyor. Ve maalesef en saf olmasi gereken anne baba sevgisinde bile "Eğer" türüne rastlanıyor. Fakat aslında insanlar "Eğer" türü sevginin üstünde bir sevgi arayışı içindeler...  2-) " ÇÜNKÜ... " türü sevgi: "Bu tür sevgide kişi, bir şey olduğu, birşeye sahip olduğu ya da birşey başardığı için sevilir. Başka birinin onu sevmesi, sahip olduğu bir ekonomik veya maddesel niteliğe ya da koşula bağlıdır: "Seni seviyorum. ÇÜNKÜ zenginsin.." "Seni seviyorum. ÇÜNKÜ bana o kadar güven veriyorsun ki.." "Seni seviyorum. ÇÜNKÜ çok güzelsin/yakışıklısın!" "Seni seviyorum. ÇÜNKÜ o kadar popüler / o kadar ünlüsün ki.."...vs. vs. Daha derin düşünürseniz, bu türün, "Eğer" türünden temelde pek farklı olmadığını görürsünüz. Kaldı ki, bu tür sevgi de, yükler getirir insana... İnsanlar hep daha çok insan tarafından sevilmek isterler. Hayranlarına yenilerini eklemek için çabalarlar. Sevilecek niteliklere onlardan biraz daha fazla sahip biri ortaya çıktığı zaman, sevenlerinin, artık ötekini sevmeye başlayacağından korkarlar. Böylece yaşama, sonsuz sevgi kazanma gayretkeşliği ve rekabet girer. O halde bu tür sevgide güven duygusu bulunabilir mi? Çünkü türü sevgi de, gerçek ve sağlam sevgi olamaz. Bu tür sevginin güven duygusu vermeyişinin iki ayrı nedeni daha var: BİRİNCİSİ; "Acaba bizi seven kişinin düşündüğü kişi miyiz?" korkusu... İKİNCİSİ de; "Ya günün birinde değişirsem ve beni sevmez olurlarsa..?" endişesidir.  Japon yazar "Toplumlardaki sevgilerin çoğu "ÇÜNKÜ...” türündendir ve bu tür sevgi, kalıcılığı konusunda insani hep kuşkuya düşürür" diyor. Peki o zaman, gerçek sevgi, güvenilecek sevgi ne? Ve işte sevgilerin en gerçegi!.. Nedir peki, gerçek sevgi... Asıl sevgi... En güzel sevgi... 3-) "...-e RAĞMEN" türü sevgi: Bir koşula bağlı olmadığı için ve karşılığında birşey beklenmez... Sevilen kişinin çekici bir niteliğine dayanıp, böyle bir şeyin varlığını temel olarak almaz... Kişi "birşey olduğu için" değil, "birşey olmasına rağmen" sevilir. Güzelliğe bakar mısınız?.. '...-e RAĞMEN' türü sevgi..! Burada insanın, iyi, çekici, başarılı ya da zengin...vs. bir niteliğe sahip olması ve sevgiyi kazanması gerekmiyor. Kişi kusurlarına, cahilliğine, kötü huylarına ya da kötü geçmişine... vs. "RAĞMEN", olduğu gibi, o haliyle sevilebiliyor. Burada kişi sevdiğini kendi egosal beklentilerinin içinde boğmuyor. Kişiyi Olduğu gibi, her haliyle, eksileriyle de, artılarıyla da seviyor. O’na hükmetme, O’na sahip olma ve illa ki kendi isteklerini dayatma yoktur. "Yüreklerin en çok susadığı sevgi budur" diyor. Farkında olsanız da, olmasanız da, bu tür sevgi sizin için yiyecek, içecek, giysi, ev, aile, zenginlik, başarı ya da ünden daha önemlidir... "Bugün yaşamınızı sürdürebilmenizin nedeni '...-e RAĞMEN' türü sevgiyi şu anda yaşıyor olmanız ya da birgün bu sevgiyi bulacağınıza inancınızdır." Son sözlerinde biraz umutsuz,