MUTLU OL

20 yil kadar once Seattle'da yasiyordum ve zor zamanlardan geciyordum. Beni tatmin edecek bir is bulamiyordum ve pek cok deneyim sahibi olmam ve mastir derecemin olmasi bu duruma dayanmami daha da zorlastiriyordu.
Utanc icinde bir okul otobusunun soforlugunu yapiyor ve arkadaslarimla beraber yasayarak idare etmeye balisiyordum. Oturdugum daireyi kaybettim. Bir firmayla 5 gorusme yaptim ve bir gun okul seferlerimin arasinda arayip isi alamadigimi soylediler. Okul otobusunu bir zombi gibi park yerine goturdum.
O gun, aksamustu sessiz bir semte okul servisi yaparken icimde bir dalga hissettim. Sanki bir ciglik gibi ta derinlerimden yukseldi ve "neden hayatim bu kadar zor hale geldi?" diye dusundum. "Bana bir isaret ver" dedim, "bir fiziksel isaret, icsel ses gibi bir sey degil".
Bu icsel ciglik olayindan hemen sonra kucuk bir kizi indirmek icin otobusu saga cektim. Kucuk kiz inerken bana bir kupe verdi ve birisi sorarsa vermemi soyledi. Kupe, yazili bir metal seklindeydi ve uzerinde "MUTLU OL" yaziyordu.
Once kizdim. "Yaa, tabii tabii" diye dusundum. Sonra bir anda anladim. Tum enerjimi hayatimda yolunda giden seyler yerine, yolunda gitmeyen seylere yoneltmistim ve bunlara harciyordum! O anda sukrettigim, mutesekkir oldugum 50 seyin listesini yapmaya karar verdim.
Once zordu, sonra kolaylasti. Bir gun bu listeyi 75'e cikartmaya karar verdim. O gece buyuk bir hastanede mudurluk yapan bir bayan beni aradi. Bir sene kadar once stres yonetimi konusunda ders vermek icin devlet universitesine basvurmustum (evet, dogru duydunuz. ;-)) Bayan bana 200 hastane gorevlisi icin 1 gunluk bir seminer yapip yapamayacagimi sordu. Evet deyip isi kabul ettim.
Hastane calisanlari ile seminerim gayet iyi gitti. Cosku dolu bir alkis aldim ve pek cok gun daha calisma imkani buldum. BILIYORUM KI, bu basarinin nedeni yaklasim seklimi, tavrimi "sukretme"den yana degistirmemdi.

Bu arada, kupeyi veren kiz ertesi gun kupeyi kimsenin isteyip istemedigini sordu. Ona istemedigini soyleyince "o zaman senin icinmis demek" dedi.
Ertesi seneyi Seattle'da egitim seminerleri duzenlemekle gecirdim ve herseyi riske atip daha once yasadigim Iskocya'ya donmeye karar verdim. Tek kisilik isimi kapadim, bir ucak bileti aldim ve gocmen burosundan 6 aylik gocmen vizesi aldim. 1 ay sonra su anda 15 yillik arkadasim olan muhtesem Ingiliz esimle tanistim. Su anda Iskocya'da kucuk guzel bir kirevinde yasiyoruz. Yillardir mottom "tek yaklasim, tek tutum sukretme tutumudur" oldu ve evet, bu tum hayatimi degistirdi.