Mevlana bir dönme meditasyonu yaptı. Meditatör saatlerce dönmeye devam eder – bedeni izin verdiği sürece; kendi kendisine durmaz. Dönerken, kendisini nihai olarak sessiz ve hareketsiz olarak gördüğü bir...
an gelir, hortumun merkezi. Merkezin çevresinde beden hareket eder, fakat hareketsiz kalan bir alan vardır; bu onun varlığıdır. Mevlana durmaksızın 36 saat döndü ve düştü, çünkü beden daha fazla dönemedi.
Fakat gözlerini açtığı zaman o artık başka bir adamdı. Yüzlerce insan görmek için toplandı. Çoğu onun deli olduğunu düşündü: “ Dönmenin amacı nedir? Kimse bunun bir dua olduğunu söyleyemez; kimse bunun harika bir dans olduğunu söyleyemez; kimse hiçbir şekilde bunun dinle veya ruhsallıkla ilgili yapılan bir şey olduğunu söyleyemez…” Fakat 36 saat sonra Mevlana’yı çok aydınlık, çok parlak, çok yeni, çok taze – yeni doğmuş, yeni bir bilinçte gördüklerinde gözlerine inanamadılar. Yüzlercesi tövbe ederek ağladı, çünkü onun deli olduğunu düşünmüşlerdi.
Aslında onun aklı başındaydı, onlar delirmişti. Ve bu 12 yüzyıl boyunca bu akım yaşamaya devam etti. Bu kadar uzun süre devam eden çok az ruhsal gelişim hareketi var. Hala yüzlerce derviş var. Derviş Sannyas için kullanılan sufi bir kelimedir. Onu tecrübe edene kadar inanamazsın, ancak kendi kendine döndüğün zaman anlarsın. Hiçbir sertliğe gerek yok, kendine işkence etmeye gerek yok, sadece kendi içsel varlığını tecrübe etmek ve varoluşun başka bir düzlemine taşınırsın; ölümlüden ölümsüze. Karanlık kaybolur ve sadece sonsuz ışık vardır.
OSHO (Meeting with remarkable people)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder