Bir kırlangıç gök gürültüsünden çok korkuyormuş. Bu korkusunu bir kumruya anlatmış. -“Şu gök gürültüsünden öyle korkuyorum ki, gök gürlediği zaman sanki kırk kantar yağım eriyor” ...
Kırlangıcın küçük, narin cüssesine bakan kumru gülümseyerek karşılık vermiş.
-“Sen ne kadarsın ki, senin kırk kantar yağın olsun.” Kırlangıç çok ciddi bir şekilde yanıtlamış.
-“Herkesin kendine göre bir kantarı ve kendine göre bir ağırlığı vardır.”
“Ne ZAMAN insanlara BURUN kıvırmayıp, onları dinlediysem; yaşama dair en büyük gerçekleri de o zaman öğrendim.”
_____ALINTI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder