Meğerse Başka Biri Varmış…

Hani size geçenlerde Ahmet’le Aysun’un hikayesi’ni anlatmıştım ya, hani şu 10 senelik ilişkiden sonra ilişkisini mesajla bitiren Ahmet var ya; meğerse onda daha ne numaralar varmış. Duyunca dudağım uçukladı valla…

Aysun dün yana yakıla beni aradı, bizim sevgili Ahmet gene ona mesaj atmış, eşyalarımı kargolayabilir misin diye, bizimki de tabi çıldırıp yine telefona sarılmış, bir yandan ağlayıp bir yandan da ben barışmamızı beklerken, bana geri dönmeni beklerken, bu mesajı aldım ve çok üzüldüm diye konuşmaya başlamış. Ahmet ne dese beğenirsiniz, ööff ne zaman bitecek bu ağlamaların, o yüzden zaten mesaj atıyorum diye gene soğuk ve mesafeli konuşmaya devam etmiş.

Bizim Aysun gene can havliyle ne olur bana geri dön, seni çok seviyorum, bari yüz yüze görüşelim, geçmişte benim de hatalarım oldu bırak onları telafi edeyim, ilişkimize hareket heyecan getirmeyi deneyelim diye ilişkiyi kurtarma önerileri getirmeye çalışırken Ahmet ne dese beğenirsiniz, kusura bakma başkası var…Neeeee!.. Başkası mı var?!.

İşte her şeyin sebebi böylece belli olmuş oldu. O soğuk konuşmalar, yeter artıklar, onca zaman sorunla giden ilişkinin neden birden bıçak gibi bittiği açığa da çıkmış oldu.

Aysun tabi telefonda şok geçirmiş zaten bünyesi de hassas olduğundan nefes alamayıp gene hastaneyi boylamış. Serumlar, yatıştırıcılar, şunlar bunlar derken  her gün hastaneye gitmeye başlamış.

Tabi ortaya başka biri olduğu çıktıktan sonra filmi geri saymış ve anlamış ki, Ahmet’in bir önceki mesajında ‘’ara verelim’’ demesinin altındaki neden de ortaya çıktı; Ahmet yeni kızla ilişki deneyecek tutmazsa Aysuna dönecek, yürürse yeni kızla devam edecek. Yani Aysun’u cepte tutup, yeni kızla işi iyice pişirip bağladıktan sonra Aysun’a yolverecek. Yeni kız tutmasa Aysun’a geri dönecekmiş. Bu düşünceler içindeki ben ve Aysun karşılıklı isyanlardaydık. Aysun bana en çok koyan ‘’ben ona hayatımı bile teslim edecek kadar çok güveniyordum , artık bir daha başkasına nasıl güvenirim’’ diye gene ağlamaya başladı.’’Bu adam sadece ilişkimizi bitirmekle kalmadı, -benim geleceğimi- bir başkasına güven duyma yeteneğimi de elimden almış oldu’’ dedi ki ona yerden göğe kadar hak verdim.

Ben dedi bir de geçenlerde ortak bir arkadaş grubu toplantısında ona ne kadar çok güvendiğimi söylemiştim hayat ne kadar ironik değil mi diye yine ağlamaya başladı.

Bir de Anette dedi ‘’şimdi geçmişe doğru ilişkimizi analiz ediyorum da; ona birkaç kere ya sen bana eskisi gibi davranmıyorsun, daha soğuksun, mesafelisin, candan değilsin dediğimde konuyu değiştirdiğini ve ilişkiyi kurtarmaya çalışmadığını görüyorum. Ben de herhalde bana öyle geliyor deyip kendi hayatımın sorunlarına dalmışım ne bileyim üstelememişim ona yanıyorum’’ diyor. Sonra ‘’yine Ahmet’in Fatma diye yaşıtı bir kızla kahve içmeye gittiğini, Fatma’nın bunu defalarca aradığını hatırladım’’diyor, demek ki bu adam arayışa başlamış. Fatma olmamış ta bu kız olmuş, bu da olmasaymış, başkası olacakmış. Ahmet benle ilişkiyi kurtarmak yerine başka çiçeklerin balına bakmaya zaten karar vermiş diye yıkılmış bir şekilde konuşmasına devam eden Aysun, Anette gene nefes alamıyorum deyince onu evden alıp ,bu sefer hastaneye ben götürdüm.

Bundan sonra erkeklere, ilişkilere nasıl güvenirim diye fısıldayan Aysun’un saçlarını okşayarak teselli etmeye çalıştım. ‘’Yeter artık’’ Aysun diye fısıldadım ilaçların etkisiyle uyumaya başlamadan önce ‘’benim artık bir hayatım kalmadı, ailesine herkese rezil oldum, onca seneden sonra benle evlenmedi gitti başkasıyla olmaya başladı ya beni herkese rezil etti’’ diye fısıldıyordu…

Şimdi bu durum nereden toplanır, nasıl pozitife çevrilir, nasıl umut verilir bilemedim. Bazen her şeyi olduğu gibi kabul edip, zamana bırakmak gerekir ya, bu herhalde o durumlardan biri.

Bir de şu söz aklımda yankılanmaya başladı; ‘’Ben önce göğe bakarım görmediğime güvenirim, sonra da aynaya bakarım gördüğüme güvenirim’’. Yani son kertede insan galiba önce Allah’a sonrada sadece ve sadece ama sadece kendine güvenmeli…

Sağlıcakla,