Ulu bir çınar ağacının yanında bir kabak filizi boy göstermiş. Bahar ilerledikçe bitki çınar ağacına sarılarak yükselmeye başlamış. Yağmurların ve günesin etkisiyle müthiş hızla büyümüş ve neredeyse çınar ağacıyla aynı boya gelmiş.
Bir gün dayanamayıp sormuş çınara: -”Sen kaç ayda bu hale geldin ağaç?” -”100 yılda” demiş çınar -”100 yılda mı?” diye gülmüş ve çiçeklerini sallamış kabak, “Ben neredeyse 2 ayda seninle aynı boya geldim bak!”… -”Doğru” demiş agaç, “doğru”…
Günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk rüzgârları başladığında kabak önce üşümeye sonra yapraklarını düşürmeye, soğuklar arttıkça da aşağıya doğru inmeye başlamış. Sormuş endişeyle çınara: -”Neler oluyor bana ağaç?” -”Ölüyorsun” demiş çınar… -”Niçin?” -”Benim yıllarca geldiğim yere sen iki ayda gelmeye çalıştığın için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder