Evlere servis yok. Gelin burada yiyelim.” dedi annem

Karışık karmakarışık bir dünyayız. Farklı diller, farklı dinler… Buğday, nohut, badem gibi... Protein kaynağı aşure gibi…

Annem hafta sonu pişirdi, yedim. Çok da lezzetli olmuş. İçine koyulan malzemenin her birine ayrı şefkat gösterilerek pişirildiğini biliyorum. Gördüm. Sorsalar “tadı nasıl?” diye “şefkatli” derim hiç düşünmeden. Şekerli demek gelmez aklıma. “Yemesi nasıl “ diye sorsalar mesela? “Sürprizlerle dolu” derim. “Fasulye yumuşaklığının arasına karışan badem kıtırlığı gibi…” Canım dünyam gibi…

“Evlere servis yok. Gelin burada yiyelim.” dedi annem. Kalktık gittik. Duyan gelmiş. Soğumakta olan aşurelerin başında sıralanmış akraba-i talukat. Bir kase fazladan yemenin telaşında herkes.

Tahıllar aşurede kaynaştı...

Aile annemlerde kaynaştı...

Dileğim tüm ülkelerin dünya üzerinde saygıyla kaynaşması.

Burçak Atak