İnsan bazen vermeli, almak için…

İnsan bazen vermeli, almak için…

Bir yürek vermeli önce, bir gönül

O yüreğe sevgi vermeli, dostluk vermeli

Umut ekmeli o sevgi, dostluğu büyütmek için

Bir hayat olmalı; iki kişinin paylaşacağı bir ömür için

Zaman vermeli, anlayış vermeli

İsteklerine gem vermeli…

Bir ömrü paylaşmak için, iki kişilik sevgi vermeli

Dürüstlük vermeli saygılarını vermeli

Bazen ödün vermeli prensiplerinden…

Bazen sıkılmalı başkası için,

İstemediği şeyleri yapmalı paylaşmak adına hayatı

Biraz da cesur olmalı adım atmak için

Verdikten sonra beklemeli, almak için

Sabırla, umutları soldurmadan beklemeli

Bekleyişin hazzını tatmalı

Vuslatı arzulayarak, özlemlere umut ekmeli

İnsan vermeli önce kendisinden

Sonradan almak için…

“­Dü­şün­ce­le­rin ney­se ha­ya­tın da o­dur… Ha­ya­tın gi­di­şi­ni de­ğiş­tir­mek is­ti­yor­san, dü­şün­ce­le­ri­ni de­ğiş­tir…” William Shakespeare