Çok zaman önceydi,
O kadar zaman önceydi ki...
Zaman diye birşey yoktu.
İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı. Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı. ...
Derken zaman diye üç parçalı birşey icat etti insan. ...
Bir parçasına dün dedi,
Diğer parçasına bugün, Öteki parçasına yarın.
Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu.
Dünü düşünüp pişman oldu, yarını düşünüp telaşlandı;
Ama, işin ilginç tarafı,
Tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya kadar yaşadı.
Farkında olmadan rezil etti bu gününü....
Oysa yarın, bugüne dün diyor, dün de bugün için yarın diyordu....
Bir türlü beceremedi.
Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne yapıştı. Bugünü eline yüzüne bulaştırdı...
Mutsuz oldu insan.
Ve, Ne gariptir ki yarının telaşını da, dünün pişmanlığını da hep bugün yaşadı;
Ama BUGÜNÜ HİÇ YAŞAMADI....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder