Bir sorunun cevabı sık sık değişir mi? Gerçekten değişiyor işte. Bu soruyu yıllar içinde defalarca kendime sordum. Ve cevabı bazen “evet”, bazen “hayır”, bazen “bilmiyorum” oldu. Cevap neye göre değişti derseniz tabi ki benim ve çevremdeki insanların yaşadığı olaylara göre değişti.
Ne bilim mesela okul yıllarımda bu sorunun cevabı kesin olarak evetti. Tabi ki erkek kadınla arkadaş olabilir diyordum. Ve bir sürü de erkek arkadaşım vardı. Onlarla güler, telefonda konuşur, sağa sola gezmeye giderdim. Sonra zaman içinde anladım ki meğerse benle çıkmak istiyorlarmış. Bir punduna getirip “senden hoşlanıyorum çıkalım” dedikleri ve benden de cevap olarak “aaa ben seni arkadaş olarak görüyorumu” duyduktan sonra da yavaş yavaş düşen bir arkadaşlık eğrisinden sonra toz olup gidiyorlardı.
Beni en çok hayal kırıklığına uğratan ise ben gerçekten onları arkadaş olarak görüp bir şey yapmalarını istediğim zaman, o isteğimi gerçekleştirmelerinin altındaki nedenin beni tavlamak olduğunu anlamamdı…
Bütün bu tecrübelerimden sonra erkekle kadın arkadaş olabilir mi sorusuna “hayır” cevabını vermeye başladım. Sonra çevremde arkadaş olarak gezen ve yıllar geçse de arkadaş olarak kalabilen insanlar olduğunu görünce bu soruya cevabım yine “belki de olunabiliyordur bilemiyoruma” döndü.
Sonra fark ettim ki kadınla erkek arkadaş olsalar bile mutlaka altta yatan bir beğeni duygusu oluyor. Yani bu beğeni duygusu illa çıkmaya, ya da sevgiye dönüşmeyebiliyor ama alt satırlarda mutlaka bir beğeni duygusu yatıyor.
Arkasından anladım ki kadınla erkeğin arkadaş olma zorluklarından biri, insanların sürekli sizi birbirinize yakıştırıp “zaten arkadaşsınız kafalarınız da uyuyor, hadi çıkın hadi evlenin” diye baskı yapmaları, sizin de aklınızın bir köşesine “ya acaba bir denesek mi” diye bir düşüncenin dolaşmasına sebep olmaları yatıyor.
Ayrıca ben erkek arkadaşlarımdan biri evlenince onla görüşmeyi çok azaltırım, neden ise hanımı bozulmasın diye, evde kıskançlığa huzursuzluğa sebep olmayayım diye. Eee böyle olunca da kör topal yürüyen arkadaşlık, erkeğin evlenmesiyle yine sekteye uğruyor. Yani olaya nerden bakarsam bakayım bu erkekle arkadaşlık işi olmuyor… Olamıyor…
En son çıktığım gezilerden birinde çok sevdiğim kız arkadaşlarımdan biri “aa benim çoğu arkadaşım erkektir” deyince acaba ben mi erkeklerle arkadaş olmayı beceremiyorum diye aklımdan geçirdim. “Peki adam evlenince ne yapıyorsun” dedim “hiç” dedi “ne olacak hanımıyla da arkadaş olmaya çalışıyorum, baktım kafa dengi değil ben niye arkadaşımı kaybedeyim onla görüşmeye devam ediyorum” dedi. Yine de kadınla erkeğin arkadaşlığının kadınla kadın arkadaşlığından daha kolay olduğunu düşünüyorum. En azından arada rekabet olmuyor, ben daha güzelim ya da erkekler beni beğenecek yarışı olmuyor
Bilemiyorum valla hiçbir şeyin doğrusu yanlışı olmadığı gibi her ilişki ve her arkadaşlık da tabi kendi şahsına münhasır olduğundan genelleme yapmak çok zor…
Erkekle kadın ateşle barut mu yan yana gelmeleri tehlikeli mi bilemiyorum ama iki cinsin arkadaş olması zor gibi geliyor. Evet en son kararım bu “arkadaş olmaları zor ama imkansız değil” hele bir aralık kapı bırakayım da ne olur ne olmaz… Siz ne dersiniz?
Sağlıcakla,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder