İki komşu... Birinin maddi durumu iyi diğeri daha vasat...

 

Bir fıkra vardır:
İki komşu... Birinin maddi durumu iyi diğeri daha vasat...
Birinin altında son model, diğerinin altında külüstür bir araba; doğal olarak motor güçlerinin birbiriyle kıyası mümkün değil...
Son model arabası olan komşu her sabah hava atmaya bayılırmış evin önünden gazı körükleyip uçup gidermiş... Kahkahaları neden sonra geride kalana ulaşırmış....
Bir değil iki değil adamcağız muzdarip.... Üzgün....
... Aklına bir fikir gelmiş.....
Yine bir sabah son model arabayla fiyaka yapıp fırlamış evin önünden...
Ve bir haber ulaşmış eve son model arabası olan hastanede yatıyor...
Diğeri hastahaneye koşmuş tabi komşuluk hakkı...
Durumu kötü diğerinin.... Her yeri alçıda....
"Geçmiş olsun komşum" demiş.... "Bu ne hal"...
"Ne olduğunu anlamadım ki; yolumda son hızla giderken seni gördüm yanımda hatta geçip gittin beni.... Ben de arabam duruyor diye düşünüp indim gerisini hatırlamıyorum.." Der...
Sonuçların böyle olacağını belirleyemediği için üzgündür öteki; bir ders vermek istemiştir sadece...
" Ah komşum" der " Sana söylemeliydim, ben arabamın motorunu değiştirdim..."
**
Sözün özü; maddeden insana dönersek, görünüşe aldanmamak gerekir, insanlardaki gelişme gözle takdir edilmiyor...
Kendini üstün görmemek gerekir, başkalarının eksikliklerinden kendine övünç çıkarmamak hatta yargılamamak gerekir...
Sonuç da bedel ödemek var...ua