Mevlana diyor ki: “O dağa bir kuş kondu, sonra da uçup gitti. Bak da gör, o dağda ne bir fazlalık var ne bir eksilme.”Yine Mevlana diyor ki: “Yüzde ısrar etme, doksan da olur. İnsan dediğinde, noksan da olur... Sakın büyüklenme, elde neler var. Bir ben varım deme, yoksan da olur” Kendini evrenin merkezinde görme. Senin gibi niceleri geldi, yaşadı ve gitti. Seni herkesten farkı kılacak olan nerede doğduğun, ailen ya da imkânların değildir; nasıl yaşayıp geriye ne bırakacağındır. Seni farklı kılacak olan farkındalıklarındır. Hayata doğru açıdan bakmazsan hayat seni doyuramaz. Mutlu olmayı sen seç, mutlu yaşamayı sen seç, mutluluğu yanlış şeylerde ararsan hayat mutluluğu bekleyerek gelir geçer.
Yine doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu; aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrenip söylememiş miydi bizlere?
Bundan asırlar önce aynı şeyi “Gönlüm aranıp dünleri feryat etme. Kan almak için yarınlar icat etme. Dünler düş olup gitti, yarınlarsa hayal. Cahilce şu gerçek günü berbat etme.” diyerek öğütlememiş miydi Ömer Hayyam?
Yaşarkende sorumluluklarını ihmal etme. Bu dünyada bir görevin var. Görevini unutmadan yaşa. Senden sonrakileri de düşün. Bu dünya kimseye kalmaz deme. Kalır evet çocuklara kalır bu dünya. Çocuklarımıza kalır bu dünya. Onları da düşünerek yaşa. Yaşa günü yaşa, AN’ı yaşa ama AN’ı yaşarken bir yandan da kendini geliştir, bilgini artır, artırdıkça yüksel ve yükseldikçe alçakgönüllü OL. Sonra da ÖL.
Din, dil, ırk ayrımı yapma. İnsan olmanın ilk şartının merhamet duygusu olduğunu öğren.
Hayvanlara iyi davran, bitkilere iyi davran, çocuklara iyi davran en önemlisi kendine iyi davran.
Yolun, bahtın, yüreğin ve daima açık olsun ey dost… Gök Türk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder