1 Şubat 2012

Yaşamlarımıza girip çıkanların kendisinden çok, onlardan kalan izler zihnimizde, ruhumuzda bizimle yaşıyor.

Yaşamlarımıza girip çıkanların kendisinden çok, onlardan kalan izler zihnimizde, ruhumuzda bizimle yaşıyor. Bir parfüm kokusu, bir tat, bir şarkı bizi zamanda yolculuğa çıkartıyor. Gittiğim bir mekanda çalan bir şarkı, beni kilometrelerce öteye, hiç sabahını görmek istemediğim geceye götürüyor.

Yanımdan geçen bir kadının kokusu, eski sevgilimin kokusu üzerinde kalsın diye günlerce değiştirmediğim yastığı hatırlatıyor. Yıllardır uğramadığım bir sokaktan geçtiğimde, belki fırından belki pastaneden sızan koku okulu kırdığım yılları bugüne taşıyor. Her dokunuş, her ten, her anı beraberinde bir duygu bırakırken, bir de eşleştirme getiriyor. Eşyalar, mektuplar, tatlar, kokular, müzik...

Her anı, zihnimize bir imgeyle yerleşiyor. O imgelerle karşılaştığımızda da bazen gülümsüyor, bazen gözlerimizden birkaç damla yaş süzülüyor. O an, olduğumuz ortamdan bambaşka 'an'lara kayıp, sonra olduğumuz yere geri geliyoruz. Ceplerim biriktirdiklerimle dolu ve en olmadık yerlerde, zamanlarda ortaya çıkıyor. Onlar benim, onlar 'ben'im...

 

<< Aret Vartanyan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder